José Antonio Abella Albo

Neste pequeno libro resúmese a biografía  de dezaoito Celeirenses que quixeron colaborar a gusto comigo. Todos eles veciños e/ou amigos meus. E como me dixo o chilindrín residente nos EEUU de américa, Jesse Del Río: grazas por gardar as memorias vivas.

Celeirense ven a ser o xentilicio de Celeiro, aínda que tamén nos coñecen como chilindrís.

Din que hai moitos anos, cando Celeiro aínda non tiña peiraos onde atracar os barcos, cando viñan os ingleses fondeaban enfronte á praia e chamabanos  en inglés para que lles foran a carrexar desde os barcos á praia e desde a praia aos barcos, mariñeiros e vituallas:

-Children, children!

Co tempo, a palabra children foise escangallando e convertindo en chilindrís.

Celeiro ven a ser unha parroquia de Viveiro, e un dos máis importantes portos pesqueiros do Cantábrico. Conta tamén con un núcleo de poboación a carón do núcleo de Viveiro, co que está prácticamente unido despois do crecemento urbanístico dos últimos anos.